ANIOŁY NADZIEI
Unoszą na skrzydłach, gdy stoczymy się na dno
Podtrzymują, kiedy upadamy z płaczem
Pocieszają czule, niczym nasze matule
Otaczają współczuciem
Są jak ciche anioły
Napawają wiarą, gdy jest jej za mało
Mieszkają w duszy każdego człowieka
Płyną wraz z marzeniami jak rzeka
Można je zagłuszyć
Ale nie da rady odrzucić
Bo choć nie wszyscy otwierają dla nich serca
To dzięki nim możemy tu być
Możemy żyć
______________
Wiem, że wiersz nie ma kompletnie sensu, ale nie mam weny twórczej na razie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz